Το Σαββατοκύριακο είχες την αίσθηση ότι η πόλη χορεύει. Το μεσημέρι του Σαββάτου και της Κυριακής, η ταράτσα του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης γέμισε με κόσμο που είχε προμηθευτεί εγκαίρως τα δελτία εισόδου για να παρακολουθήσει to “In Plain Site”, τις μοναδικές χορογραφίες της Trisha Brown, στο πλαίσιο του φεστιβάλ “Dancing Athens” της Στέγης, ένα μίνι φεστιβάλ «ανοιχτού χώρου» με ελεύθερη είσοδο. Με τις χορογραφίες της Τρίσα Μπράουν, που χρονολογούνταν από το 1970 έως και σήμερα, ξεκινήσαμε από την ταράτσα και κατεβαίναμε στους ορόφους του Ε.Μ.Σ.Τ., του άδειου, αλλά πλήρως έτοιμου μουσείου, που περιμένει να υποδεχτεί το οριστικό άνοιγμά του. Χορογραφίες που φτιάχτηκαν για το αστικό τοπίο και τους αντισυμβατικούς χώρους, με μόνη μουσική υπόκρουση τους ήχους της πόλης ή του άδειου κτιρίου οι περισσότερες, με τους χορευτές της Trisha Brown Dance Company ντυμένους στα λευκά, σε απόλυτη αναλογία με το κατάλευκο Ε.Μ.Σ.Τ.
https://www.instagram.com/p/BLDwSu4DMUp/?tagged=elculture
Λίγο αργότερα, το απόγευμα του Σαββάτου, όποιος περνούσε από το κέντρο της Αθήνας έβλεπε ένα πλήθος να ακολουθεί, σαν γκρουπ, μια συγκεκριμένη διαδρομή στα στενά και τις κεντρικές οδούς της πόλης, ενώ ξαφνικά στρέφονταν όλοι μαζί και φωτογράφιζαν ένα συγκεκριμένο σημείο. Οι περαστικοί και οι οδηγοί ταξί ρωτούσαν τον κόσμο τι συμβαίνει, τα αμάξια σταματούσαν για να περάσει το πλήθος που συνωστιζόταν στα πεζοδρόμια και αναγκαστικά καταλάμβανε και τους δρόμους.
Πολύχρωμα σώματα έτρεχαν στους δρόμους της πόλης, χώνονταν σε εσοχές κτιρίων και κάδων απορριμάτων, σκαρφάλωναν σε αγάλματα, κρέμονταν από σχάρες, εφάπτονταν σε τοίχους, διπλώνονταν ανάμεσα σε στέγες και δημιούργησαν ανθρώπινα γλυπτά με φοβερή δεξιοτεχνία και ευελιξία. Η πόλη ήταν σαν να απέκτησε για λίγο σώμα, τα κτίρια «ζωντάνεψαν», τα ανθρώπινα σώματα κατέλαβαν το περιβάλλον, (ξε)χύθηκαν πάνω του σαν να ήταν μέρος του, δημιουργώντας παράλληλα εντυπωσιακές εικόνες για όλους εμάς που ακολουθήσαμε μια διαφορετική διαδρομή στην πόλη.
Όλα αυτά, στην περφόρμανς “Bodies in Urban Spaces” (Σώματα σε αστικά τοπία) του Αυστριακού Willi Dorner, η οποία από το 1999 που ξεκίνησε, έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από 80 πόλεις σε όλο τον κόσμο. Στην Αθήνα, ο Βίλλι Ντόρνερ δούλεψε με 25 Έλληνες χορευτές, τους: Δήμητρα Αντωνάκη, Ελένη Αραπάκη, Κατερίνα Γεβετζή, Νεφέλη Γιώτη, Λαμπρινή Γκόλια, Μυρτώ Δελημιχάλη, Όλγα Δημητράκη, Ανθή Θεοφιλίδη, Κάντυ Καρρά, Ευαγγελία Κιμπιζή, Αλέξανδρο Λασκαράτο, Γεωργία Μήκου, Μαρία Μόσχου, Ναταλία Μπάκα, Γιάννη Νικολαΐδη, Δανάη Πάνου, Άρη Παπαδόπουλο, Ειρήνη Παπανικολάου, Μάρθα Πασακοπούλου, Ευγενία Σιγαλού, Περικλής Σκορδίλης, Βίκη Σπάχου, Ελένη Σταυροπούλου, Ζαφειρία Τσιρακάκη, Κατερίνα Φώτη.
—
Σχετικά άρθρα:
– Τρίσα Μπράουν: Η εφευρέτης μιας κίνησης που ταρακούνησε τα θεμέλια του χορού, γράφει η Αργυρώ Μποζώνη
