14 Μαρτίου, 2023 •

Η γοητεία της Βενετίας μέσα από τα μάτια του Μονέ και άλλων μεγάλων ζωγράφων

Κείμενο: Αργυρώ Μποζώνη

37 έργα δημιούργησε ο Μονέ στη Βενετία, συλλαμβάνοντας το ξεχωριστό φως της πόλης που αντανακλάται στα κανάλια και τα πέτρινα κτίρια

Όταν τον Οκτώβριο του 1908, ο 68χρονος Κλοντ Μονέ έκανε το πρώτο και μοναδικό ταξίδι του στη Βενετία, δεν περίμενε ούτε ο ίδιος πως κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πόλη των Δόγηδων, η οποία κράτησε δέκα εβδομάδες, θα ζωγράφισε 37 έργα συλλαμβάνοντας το ξεχωριστό φως της πόλης που αντανακλάται στα κανάλια και τα πέτρινα κτίρια.

Το ταξίδι του Μονέ στην Βενετία αποφασίστηκε όταν μαζί με τη σύζυγό του, Αλίς, πήραν μια πρόσκληση από τη συγγενή του ζωγράφου John Singer Sargent, ο οποίος από το 1897 μέχρι το 1914 ταξίδευε κάθε χρόνο στην Ιταλία, τη Mary Hunter. Τα προηγούμενα χρόνια ο Μονέ είχε ήδη εγκατασταθεί στο σπίτι του στο Ζιβερνί, φροντίζοντας τον κήπο και ζωγραφίζοντας εκεί μερικά από τα πιο σπουδαία έργα του. Στις 25 Σεπτεμβρίου ο ζωγράφος έστειλε στη Βενετία τους καμβάδες και τα χρώματά του και έξι μέρες αργότερα επιβιβάστηκε στο πλοίο La Serenissima. Η γυναίκα του ερωτεύθηκε αμέσως την πόλη αλλά ο ίδιος είχε επιφυλάξεις να ζωγραφίσει μια πόλη που κατείχε αυτή τη θέση στην ιστορία και ήταν τόσο ωραία που ήταν δύσκολο να τη ζωγραφίσεις κανείς.

Η πόλη πάντα υπήρξε πόλος έλξης των ζωγράφων, που ακολουθώντας το παράδειγμα του Francesco Guardi και του Canaletto, όχι μόνο ζωγράφιζαν αλλά εκεί πουλούσαν και τα έργα τους. Από τη Βενετία είχαν περάσει πολλοί ξένοι καλλιτέχνες συμπεριλαμβανομένων των J.M.W. Turner, James Abbott McNeill Whistler, John Singer Sargent, Edouard Manet, Paul Signac και Auguste Renoir.

Claude Monet (1840-1926), Le Palais Dario, 1908.

Ο Μονέ δε μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία που ασκούσε η Βενετία και κάθε πρωί από τις 8 έστηνε το καβαλέτο του και έκανε σχέδια. «Είμαι ευτυχής που βλέπω τον Μονέ γεμάτο ζήλο να κάνει τόσο σπουδαία πράγματα» έγραφε η γυναίκα του στην κόρη της, Ζερμέν.

Παρόλο που το ζευγάρι είχε προγραμματίσει να παραμείνει στη Βενετία για μικρό χρονικό διάστημα, ο Μονέ καθυστέρησε επανειλημμένα την αναχώρησή τους, ξεκινώντας ένα καινούργιο έργο σχεδόν κάθε μέρα, μέχρι που τα έργα έγιναν 37. «Η Βενετία τον έχει κατακτήσει και δε θα τον αφήσει να φύγει» έγραψε η Αλίς στο δημοσιογράφο και κριτικό τέχνης Gustave Geffroy το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς. Αντίθετα με την μέχρι τότε πρακτική του να ζωγραφίζει το ίδιο θέμα με τις αλλαγές του φωτός, στη Βενετία ζωγράφιζε διαφορετικό τοπίο σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ημέρας, προγραμματίζοντας να δουλεύει πάνω ε αυτό δυο ώρες. Έστηνε το καβαλέτο του είτε στο νησί του San Giorgio Maggiore είτε σε ένα σκάφος αγκυροβολημένο στην ανοικτή θάλασσα, ενώ τα απογεύματα προτιμούσε να στήνει το καβαλέτο του κοντά στο σπίτι που έμενε, κοντά στο ξενοδοχείο Britannia, κοιτάζοντας πέρα ​​από το Μεγάλο Κανάλι προς την εκκλησία της Santa Maria della Salute και προς μια ομάδα αναγεννησιακών παλατιών, συμπεριλαμβανομένου του Dario, στη δεξιά όχθη.

Με τον πίνακα “Le Palais Dario”, μας κληροδότησε μια σχεδόν αφηρημένη σύνθεση με τον πέτρινο όγκο του παλάτσο να μοιάζει ακαθόριστος και την επιφάνεια του νερού να μοιάζει σαν να κινείται. Η γόνδολα που είναι αγκυροβολημένη μπροστά στο παλάτσο υποδηλώνει μια ανθρώπινη παρουσία, ενώ το φως και το σκοτάδι στο νερό υποδηλώνουν ότι η εικόνα ολοκληρώθηκε το απόγευμα, καθώς ο ήλιος άρχιζε να δύει.

Ο Μονέ είδε την Βενετία ως κάτι διαφορετικό, τα μνημεία της άυλα, μυστηριώδη, και αναγνωρίσιμα και δεν προσπάθησε να αιχμαλωτίσει το φυσικό φως τους, αλλά να ταιριάξει την ομορφιά τους με το δικό του όραμα για τη ζωγραφική. Το κατάφερε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ζωγράφο. Όταν ήρθε η στιγμή να αφήσει την πόλη και το μοναδικό της φως ήταν πολύ θλιμμένος. Δεν επέστρεψε ποτέ στη Βενετία και οι 37 πίνακες που έκανε απεικονίζοντάς την το 1908 θα ήταν και το τελευταίο που ανέλαβε ποτέ έξω από το Ζιβερνί.

Η Βενετία μέσα από το βλέμμα των μεγάλων ζωγράφων

The grand canal of Venice (Blue Venice) Edouard Manet, 1875

 

Venice Gondola on Grand Canal Camille Corot, 1835

 

The Doges’ Palace Seen from San Giorgio Maggiore, Venice Claude Monet, 1908

 

View of Venice, Fog Pierre-Auguste Renoir, 1881

 

Venice Dogana Oskar Kokoschka, 1948

 

The Grand Canal, Venice, engraved by William Miller J.M.W. Turner

 

Venice, seen from the Giudecca Canal J.M.W. Turner

 

The Entrance to the Grand Canal, Venice, Paul Signac

 

Venice – View of the Navy Arsenal William Merritt Chase, 1914

 

Venice Veduta, Bernardo Bellotto 1738

 

The Bucintoro, Venice Canaletto, 1747

 

San Marco Square (Venice) Canaletto 1743

 

View of the Island of San Giorgio in Alga, Venice Francesco Guardi

 

Rio dei Mendicanti, Venice John Singer Sargent 1899

 

Ponte San Giuseppe di Castello, Venice, John Singer Sargent 1903-1904

 

 

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.