Η έκθεση «Το μέλλον δεν υπάρχει, αλλά σ’ αγαπώ τόσο πολύ (The future doesn’t exist but I love you so much)» του Denys Shantar παρουσιάζεται στην Crux Gallery από τις 21 Απριλίου έως τις 3 Ιουνίου.
Ο Denys Shantar (*1997 Χερσώνα, Ουκρανία) είναι εικαστικός, επιμελητής και ακτιβιστής. Έχει σπουδάσει δραματικές τέχνες και είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Τεχνών της Ζυρίχης. Το 2021 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στον σχεδιασμό κοστουμιών στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας. Έχει εκθέσει σε διάφορα βελγικά και ευρωπαϊκά ιδρύματα, όπως το Z33 House for Contemporary Art στο Hasselt, το S.M.A.K Gent και το Morpho Antwerp στο Βέλγιο, το NPAK Yerevan στην Αρμενία και το Grand Palais Bern στην Ελβετία.
Έχει λάβει το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Καλλιτέχνη κατά τη διάρκεια της 25ης Μπιενάλε
του Μουσείου Χιούμορ και Σάτιρας του Gabrovo στην Βουλγαρία. Το 2022 συνεργάστηκε με το
Μουσείο Σύγχρονης Θρησκευτικής Τέχνης (MMRK) για την πρώτη του ατομική έκθεση στην 3η
Ypres Quadrennial στο Βέλγιο και το 2023 επιμελήθηκε για το μουσείο την ομαδική έκθεση
“Crossing Ways”. Από τον Σεπτέμβριο του 2023 θα είναι ερευνητής στη Βασιλική Ακαδημία
Καλών Τεχνών της Αμβέρσας. Ζει και εργάζεται στην Αμβέρσα και τη Ζυρίχη.
Ως αφετηρία για το καλλιτεχνικό του έργο, χρησιμοποιεί συχνά μνήμες, δικές του ή και άλλων ανθρώπων, και ενσωματώνει διάφορα υλικά και τεχνικές για να δημιουργήσει αφηγήσεις μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας. Στην εξερεύνηση της παιδικής ηλικίας, της θρησκείας, της μετανάστευσης και της queer ταυτότητας, συνδέει την προσωπική εμπειρία με τα παγκόσμια γεγονότα. Ενώ αναζητά την ταυτότητά του, θέτει στον εαυτό του δύο απλές ερωτήσεις: “Ποιος είμαι;” και “Από πού προέρχομαι;”, προσαρμόζοντας την έρευνα και το σύνολο του έργου του στον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο γύρω του.
Η πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα “The future isn’t real but I love you so much” συγκεντρώνει δύο σύνολα δουλειάς του. Το πρώτο περιλαμβάνει έργα σε ύφασμα, κέντημα και κοστούμια με σαφείς αναφορές στην πολιτιστική του κληρονομιά, τις προσωπικές του εμπειρίες και τις κοινωνικές επιταγές.
Κατασκευάζει σημαίες που διαδηλώνουν για τις σύγχρονες ανάγκες και επιθυμίες των νέων, πάνω σε παραδοσιακά οικιακά αντικείμενα και υφάσματα, αναδεικνύοντας την αντιπαράθεση της ουκρανικής του κληρονομιάς και της σύγχρονης ζωής του. Ταυτόχρονα σχεδιάζει ρούχα και στολές εργασίας με εκκλησιαστικά και παραδοσιακά υφάσματα, εμπνευσμένα από παραδοσιακές φορεσιές.
Το δεύτερο μέρος γεφυρώνει την πρακτική του με τον σημερινό τόπο φιλοξενίας του, την Αθήνα και την Ελλάδα. Εμπνέεται από την queer ελληνική μυθολογία, ακολουθώντας ήρωες όπως ο Υάκινθος, ο Κυπάρισσος και ο Κρόκος. Όλοι τους εραστές θεών, πέθαναν με τραγικό τρόπο και μετατράπηκαν σε λουλούδια. Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας, ο Denys σχολιάζει την ποικιλία των προσωπικών εμπειριών, το δίλημμα ανάμεσα στους κοινωνικούς κανόνες και την ελεύθερη ροή της ζωής.
Η έκθεση σχεδιάστηκε και επιμελήθηκε από την θεωρητικό τέχνης Κατερίνα Νίκου, μόνιμη
συνεργάτιδα της γκαλερί Crux και επαγγελματία των τεχνών, η οποία εργάστηκε σε πολλά σημαντικά διεθνή έργα και είχε συνεχείς συνεργασίες με πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες και συναδέλφους επιμελητές.
Σε μια τραγική τροπή της μοίρας, το θέμα του αέναου κύκλου της ζωής σε σχέση με την αγάπη, τη φύση και το θάνατο, φάνηκε να είναι συμβολικό για την έκθεση αυτή, καθώς θα είναι πλέον το τελευταίο έργο της Κατερίνας. Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή λίγες εβδομάδες πριν από τα προγραμματισμένα εγκαίνια. Αυτή η έκθεση αποτελεί φόρο τιμής σε εκείνη και στο έργο της.
