Η νέα ατομική έκθεση της Κατερίνας Μπότσαρη με τίτλο ”Tiny Subjects” παρουσιάζεται στον χώρο τέχνης PS από τις 5 έως τις 26 Μαΐου. Περιλαμβάνει μια σειρά γλυπτικών κατασκευών που αναφέρονται στην εμπειρία του δρόμου, στον τρόπο που αυτός βιώνεται, καταγράφεται και νοηματοδοτείται.
Η ενδελεχής παρατήρηση του αστικού τοπίου, σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον της καλλιτέχνιδας για την απαρχαίωση στην αρχιτεκτονική, όπου το νεότευκτο καθίσταται πολύ γρήγορα ξεπερασμένο, τροφοδοτεί τα έργα της. Η έρευνα της Μπότσαρη στηρίζεται στη μελέτη της αντιμνημειακότητας και στο πώς αυτή αποδίδεται μέσα από τη συναρμογή υλικών όπως το υγρό γυαλί, το τσιμέντο και το πλαστικό.
Η πήξη/στερεοποίηση, δηλαδή η αλλαγή της κατάστασης της ύλης, που χαρακτηρίζει αυτές τις γλυπτικές συναρμογές δημιουργεί ένα αντιθετικό αποτέλεσμα, μια παγωμένη ρευστότητα, σαν να προσπαθείς να κλείσεις έναν κεραυνό σε μπουκάλι, σαν να έχεις αιχμαλωτίσει ή καταψύξει ένα πυροτέχνημα.
Μέσα στα διάφανα γλυπτά της Μπότσαρη, τα οποία μοιάζουν με αποτυχημένα επιστημονικά πειράματα, συγκεντρώνονται μορφές, όγκοι, χρώματα και σχήματα που συνθέτουν τεχνητά αστικά απορρίμματα, συντρίμμια και απόβλητα. Η διάθλαση του φωτός αποσταθεροποιεί τη ματιά σου και ταυτόχρονα δίνει σε αυτά τα γλυπτά μια διαρκώς μεταβαλλόμενη όψη. Πρόκειται για μια «γεωλογική γλυπτική», που συνδέεται με το έδαφος, τη φθορά, την αταξία και την εντροπία.
Ο τίτλος της έκθεσης της Μπότσαρη υποδηλώνει ότι η μικρολογία και το θραύσμα βρίσκονται στο επίκεντρο των αναζητήσεών της. Η ομώνυμη γλυπτική κατασκευή αναφέρεται στις υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες που συναντάμε στους ελληνικούς δρόμους, στις εθνικές και επαρχιακές οδούς. Οι εγκαταλειμμένες σκαλωσιές, αυτά τα «σύγχρονα μενίρ» όπως τα αποκαλεί η καλλιτέχνις, αποτελούν την προσωποποίηση των «αντίστροφων ερειπίων» (ruins in reverse), σύμβολα ενός ανεστραμμένου κόσμου.
Με αναφορές στον Ed Ruscha και τον Robert Smithson, οι οποίοι υιοθέτησαν την αστική περιπλάνηση ως εργαλείο στη δουλειά τους, η Μπότσαρη καταθέτει μια ενότητα έργων που εστιάζουν στο επουσιώδες, στη χρησιμότητα του άχρηστου και του φαινομενικά περιττού. Συγχρόνως, η γλυπτική της ενθαρρύνει την αμφισβήτηση παραδεδομένων αξιών και συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση εννοιών όπως η απορρύθμιση και η μετατόπιση (displacement).
Λίγα λόγια για την καλλιτέχνιδα
Η Κατερίνα Μπότσαρη γεννήθηκε στην Πάτρα το 1980. Σπούδασε ζωγραφική στο Ζ΄ εργαστήριο της ΑΣΚΤ (2001-06) με καθηγητή τον Γιάννη Ψυχοπαίδη και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακό στη ζωγραφική στη Slade School of Fine Arts του Λονδίνου (UCL) όπου έζησε έως το 2012. Είναι υποψήφια διδάκτορας του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών της ΑΣΚΤ. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στο Λονδίνο και στην Αθήνα και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις σε Λονδίνο, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη, Τορόντο, Κρήτη, Πάτρα και Newcastle.
Είναι ιδρυτικό μέλος του πειραματικού χώρου backspace. Το 2017 συνεπιμελήθηκε την έκθεση «BOOBS – Η σημειολογία του στήθους» στο TAF/The Art Foundation στην Αθήνα. Έχει συμμετάσχει στα residency του Maison Maca (Αθήνα 2016) και Florence Trust (Λονδίνο 2011-2012). Τo 2006 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 4η διεθνή φοιτητική τριενάλε Κωνσταντινούπολης, ενώ το 2003 και το 2004 διακρίθηκε λαμβάνοντας τιμητικό έπαινο από το ΙΚΥ. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
*Cover photo: The Passage, 2022, υγρόγυαλί, τσιμέντο, χρώμα σε σκόνες, ξύλο, σιλικόνη, χαλκός, 123x23x150εκ.
