The Performance Shop: Πωλούνται εμπειρίες στην Αθήνα!

Τη Λία Χαράκη και την ομάδα της .pelma.Lia Haraki από την Κύπρο την είχα γνωρίσει πολλά χρόνια πριν, όταν συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Εγκάρδια, ζεστή κι ανεπιτήδευτη, με χιούμορ, τρέλα για τη δουλειά της, πνεύμα ανήσυχο και στοχαστικό που δεν φοβάται να εκτεθεί.

Φέτος τη συνάντησα δίπλα απ’ τα γραφεία του ελculture, στη Μιλτιάδου 20, στο ιστορικό εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας, όπου θα στεγάζεται από τις 15 Ιουνίου ως τις 15 Ιουλίου το Performance Shop, στο πλαίσιο της ενότητας «Άνοιγμα στην Πόλη» του Φεστιβάλ Αθηνών: Ένα περιστασιακό κατάστημα που έχει σχεδιάσει η Λία Χαράκη και οι συνεργάτες της με παραστάσεις διαφόρων ειδών. Ένα κατάστημα, του οποίου τα προϊόντα είναι οι εμπειρίες για τους συμμετέχοντες, αφού ο θεατής /περαστικός μπορεί να παρακολουθήσει δρώμενα στη βιτρίνα ή να επιλέξει να βιώσει μία από τις παραστάσεις του καταλόγου!

Performances που εκτυλίσσονται στη βιτρίνα, όπως τα Προϊόντα περιποίησης της Ελευθερίας Πανούση, η Άσκηση δημοκρατίας του Θανάση Κριτσάκη, όπου κανείς παίρνει το μικρόφωνο και μιλάει, ή το Late Night Impro της Νάντη Γώγουλου, μια σειρά από οργανωμένες παραστάσεις αυτοσχεδιασμού.

Το βάρος δίνεται στις Συμμετοχικές παραστάσεις, αφού αυτή είναι και η κύρια επιδίωξη του project: To Booth του Αντώνη Βαή με το δωμάτιο peep show, το Νάνι, ένα πραγματικό νανούρισμα του κοινού σε αιώρες από τον Δημήτρη Τσεσμελή.

Το Skin της Λίας Χαράκη, ένα ταξίδι φροντίδας μέσα από την ενεργοποίηση των αισθήσεων της αφής και της ακοής, ο Ενεργός θεατής της Χαράκη με εκάστοτε 12 θεατές να αναπαριστούν τις διάφορες πραγματικότητες που προβάλλει πάνω τους ο ηθοποιός Μάριος Ιωάννου.

Το Room for two του Χρήστου Μούχα, όπου περφόρμερ και θεατής χορεύουν μαζί σ’ ένα άτυπο dance floor, το Let me serve you, όπου ο θεατής καλείται να επιλέξει τι είδους συναισθηματική υπηρεσία επιθυμεί να του «σερβιριστεί» ενώ οι performers Ιωάννα Γερακίδη και Νεφέλη Καδινοπούλου Αστερίου ενσαρκώνουν διάφορους ρόλους ανάλογα με τις επιλογές του κοινού και πολλές παραστάσεις ακόμη.

Υπάρχουν επίσης Φιλοξενούμενα έργα, όπως το Uhrsonate της σολίστ Άννα Παγκάλου, εμπνευσμένο από το εμβληματικό ποίημα του ντανταϊσμού Ursonate του Kurt Schwitters ή η περιηγητική performance J[US]T 5- REDUX στους χώρους του Performance Shop από την Άνα Σάντσεζ-Κόλμπεργκ.

Τέλος, έχουμε τις Παράλληλες εκδηλώσεις, όπως το εργαστήριο Give me an Aaaaaaaaaaaaaaa της Άννας Παγκάλου ή οι Ανοιχτές Συζητήσεις με συντονιστές τη Λία Χαράκη και τον Αλέξη Βασιλείου, κάθε Τετάρτη 18:00 – 20.00, όπου οι θεατές έρχονται σε επαφή με τους καλλιτέχνες αλλά και με τους άλλους συμμετέχοντες.

«Γι’ αυτό και συνυπάρχουν διάφορα είδη τέχνης και διαφορετικές παραστάσεις. Αλλά όλες είναι καθρέφτης όπου βλέπεις τον εαυτό σου. Σε μια εποχή κάπως απομονωμένη, η τέχνη δημιουργεί κοινότητες, βοηθά να μην περνάς κάτι μόνος σου. Μαθαίνεις απ’ όλους, πιστεύω. Αν δεν είναι η τέχνη λειτούργημα σε σχέση με την κοινωνία, τότε τι είναι; Προσωπική θεραπεία; Μπορεί. Αλλά εμένα μ’ ενδιαφέρει το άλλο, πώς χρησιμοποιώ την εμπειρία και την έρευνά μου για να κάνω κάτι με τον κόσμο.

Κάλεσα συνεργάτες που η τέχνη τους συνομιλεί με την τέχνη του θεάματος, με υπηρεσίες προς τον πολίτη και που του προσφέρουν μια ανεπανάληπτη προσωπική εμπειρία. Γιατί το προϊόν μας εδώ είναι η εμπειρία. Σκεφτόμουν τις προάλλες, πού αλλού κοστολογούμε την εμπειρία; Σ’ ένα ταξίδι ίσως. Και η τέχνη είναι ταξίδι, σε άλλο σύμπαν, αυτό του καλλιτέχνη. Επιστρέφοντας απ’ αυτό, μπορεί κάτι να έχει αλλάξει, μεταμορφωθεί, ξυπνήσει, προστεθεί μέσα μας – νοητικά, σωματικά, ψυχικά. Είναι και μια ευκαιρία για κάποιον άνθρωπο που οι αναφορές του μπορεί να μην τον άφησαν να εξερευνήσει τον κόσμο.

Το Performance Shop είναι πόλος έλξης. Υπάρχουν οι ενημερωμένοι που έρχονται συνειδητά και οι περαστικοί, που μπαίνουν από περιέργεια. Το να συμμετέχουν αυτοί, είναι η μεγάλη μας επιτυχία! Υπάρχουν κι άλλοι που μπορεί να γελάσουν, να κοροϊδέψουν. Έχω πει στους καλλιτέχνες, ότι πρέπει να μπορούμε να δεχόμαστε την απόρριψη. Απαιτεί από τον καλλιτέχνη μεγάλη γενναιοδωρία, να μετακινηθεί απ’ το κέντρο του. Μας κάνει, ξέρεις, πολύ καλό στο εγώ μας, μας θυμίζει τη σχέση μας με το έργο. Τι σημαίνει ερμηνεία; Πόσο επενδύεις στην performance σου και για ποιον; Το κάνεις για επιβράβευση ή και γι’ άλλους λόγους;

Το Performance Shop κάνει πολύ κόσμο χαρούμενο! Παίρνει φόρμες, χρώματα, μυρωδιές… Η μαγική λέξη είναι η επαφή, λεκτική ή μη. Είναι ο συνδετικός κρίκος, με τη φόρμα της να μεταμορφώνεται. Η πιο δυνατή μου εμπειρία από το Shop; Όταν έκανε η μαμά μου το Skin! Πρώτη φορά την είδα τόσο ευαίσθητη, εύθραυστη, να κατανοεί το σύμπαν μέσα της, ν’ αφήνει την ύπαρξή της σ’ εμένα, να τολμά και να μ’ εμπιστεύεται πραγματικά. Ενώ πάντα είναι περήφανη για μένα, νομίζω ότι ήταν η πρώτη φορά που την έπεισα πραγματικά. Είναι σαν να της επιστρέφω το χρόνο της. Το άγγιγμα και το χάδι του Skin από άνθρωπο σε άνθρωπο συγκλονίζει και συγκινεί.

Η ιδέα ξεκίνησε το 2014 με την κρίση στην Κύπρο. Σκεφτόμουν πώς θα βγάζω τα προς το ζην χωρίς να θίγεται η ποιότητα του καλλιτεχνικού μου έργου. Το αποτέλεσμα ήταν βέβαια αντίθετο, είναι ένα καθαρά καλλιτεχνικό κι όχι κερδοσκοπικό πρότζεκτ! Άνοιξα όμως ένα παράθυρο διαλόγου μέσα μου, για την αξία αυτού που κάνω. Παράλληλα ήθελα να γεφυρώσω την τέχνη μου με τον καθημερινό άνθρωπο. Νιώθω πια στη ζωή μου ότι είμαι στο κέντρο μου, δε λοξοδρομώ, ξέρω τουλάχιστον τι δεν θέλω!».

Το Perofmance Shop άνοιξε στη Λευκωσία το 2014 στο πλαίσιο του Pop-Up Festival / NiMAC και στη Λεμεσό το 2015. Το 2016 περιλήφθηκε στις 25 καλύτερες πρακτικές για τον χορό στην Ευρώπη από το EDN (European Dancehouse Network).

«Είμαι ευγνώμων που η ιδέα αγκαλιάστηκε από το Φεστιβάλ Αθηνών, το Σπίτι της Κύπρου και το Οξυγόνο», μου λέει η Λία Χαράκη και καθώς την αφήνω για να ξαναπιάσει τις πρόβες της, μου μιλά για τα αμέσως επόμενα project της: Πίσω στην Κύπρο ετοιμάζει το έργο «Εβιτίνια Ενιτίνια: Ιστορίες Αταξίας», «ένα έργο που λέω στα παιδιά μου και τους φίλους τους τα βράδια, για δυο άτακτα κορίτσια που προσπαθούν να γίνουν φρόνιμα αλλά δεν τα καταφέρνουν. Θα το παρουσιάσω με την τεχνική του ενεργού θεατή».

Παράλληλα στις 20 Ιουνίου στο Παλλάς της Λευκωσίας ετοιμάζει τη σόλο παράσταση NLE με τη χορεύτρια Ράνια Γλυμίτσα. «Ονομάζεται Near Life Experience, και είναι καρπός της έρευνάς μου για near death experiences, για την εμπειρία ανθρώπων που σχεδόν φεύγουν από το σώμα τους, όταν π.χ είναι κοντά στο θάνατο, ή σε μια εγχείρηση. Συγκέντρωσα τα κοινά σημεία από εμπειρίες και μελέτησα την επιστημονική έρευνα που τα απορρίπτει, ασχολήθηκα όμως με τα κενά που δεν καλύπτει η έρευνα».

—

Info:

The Performance shop  | 15 Ιουνίου – 15 Ιουλίου 2018 | Νικίου 18 & Μιλτιάδου 20 | Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2018