Αντλώντας παραδείγματα απ’ όλο το εύρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας ―από τα ομηρικά έπη μέχρι την ύστερη αρχαιότητα―, ο Φεστυζιέρ δείχνει τους αρχαίους Έλληνες να αντιμετωπίζουν τους θεούς τους όχι σαν σύμβολα αισθητικά αλλά σαν ζωντανές υπάρξεις
Με όχημα μια συναρπαστική αστυνομική ιστορία στη Βαλτιμόρη της δεκαετίας του ’60, το Ωραίο μου πτώμα μιλά για μια κοινωνία στο κατώφλι κοσμογονικών αλλαγών.
Οι ατάκες του Φάντε είναι διαπεραστικές και το κωμικό του timing εξαιρετικό, όμως σύντομα γίνεται σαφές ότι το μυθιστόρημα δεν εξαντλείται στην ψυχαγωγική του και μόνο διάσταση: Ο Κωστής Καλογρούλης γράφει για το βιβλίο «Ο Σκύλος μου ο Ηλίθιος» του Τζον Φάντε.
«Το μυθιστόρημα του Ντιμπουά είναι ένα όμορφο δημιούργημα που διαβάζεται απνευστί και εκπέμπει ουμανισμό από κάθε του ίνα»: Ο Κωστής Καλογρούλης γράφει για το βιβλίο «Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο» του Ζαν Πολ Ντιμπουά.
Ο Σαρτρ έδωσε τη διάλεξη «Ο υπαρξισμός είναι ένας ανθρωπισμός» τον Οκτώβριο του 1945, θέλοντας να παρουσιάσει σε συνοπτική μορφή τις βασικές θέσεις της φιλοσοφίας του.
Το Μάρτιο στο κέντρο της Αθήνας παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα πρόγραμμα επιλεγμένων μουσικών ντοκιμαντέρ, κάποιων ήδη αγαπημένων, άλλων σε πρώτη προβολή για την Ελλάδα.