Τα παιδιά ζωγραφίζουν με την Κατερίνα Κρις τους πιο ευφάνταστους ήρωες κι εμείς συνομιλούμε μαζί της

«Το online υλικό που δημιουργώ αυτές τις μέρες θέλω να είναι όχι μόνο όσο πιο προσεγμένο γίνεται αλλά κυρίως, όσο πιο γενναιόδωρο γίνεται σε ιδέες, σε χιούμορ και κυρίως σε φαντασία»

Εν μέσω καραντίνας την (ξανά)γνωρίσαμε. Θυμηθήκαμε μερικά από τα αγαπημένα της πρώτα βιβλία πίσω στο 2012 όπως το «Πρώτο χμ που είδα!» που ήταν και υποψήφιο στις βραχείες λίστες των κρατικών βραβείων παιδικού βιβλίου το 2013, αλλά και τη συνέχεια των περιπετειών του Έγκμοντ Κλαβιέ που καμία τους δεν άφησε αδιάφορη την επιτροπή των Κρατικών Βραβείων παιδικού βιβλίου έκτοτε και τώρα, την απολαμβάνουμε στην εβδομαδιαία της εκπομπής «Μαμά, ζωγραφίζω με την Κρις» που χαμογελαστή, γεμάτη χιούμορ και ξεχωριστή παιδικότητα μαθαίνει μικρούς και μεγάλους να βάζουν λίγο χρώμα στη ζωή με έμπνευση από τις εικονογραφήσεις της.

«Βρήκα ότι είναι πολύ όμορφο να εισπνέεις βαθιά μέσα σου τις αδυναμίες σου και να χαμογελάς, γιατί αυτές είναι που σε κάνουν τόσο διαφορετικό»

Το ραντεβού κάθε Τρίτη μεσημέρι με την Κατερίνα Κρις είναι κάτι περισσότερο από ένα μάθημα ζωγραφικής. Με φαντασία από έναν άλλο πλανήτη που μάλλον την ακολουθεί από τότε που οραματίστηκε το Αστρικό χωριό, με πινέλα, καλαμάκια, νερό ή ό,τι άλλο διαθέτει, μας δείχνει πώς μπορεί να μοιάζουν οι πιο τρελές σκέψεις ενός εικονογράφου και ζωγραφίζει την Καθαρίστρια Χάος, μία από τις ηρωίδες των βιβλίων της.

Ξεκίνησε την πορεία της ως δημοσιογράφος, πέρασε γρήγορα σε διαφημιστικές εταιρείες αναλαμβάνοντας θέση Creative Director με πολλές βραβεύσεις, σκηνοθέτησε μερικά δικά της viral βίντεο και τελικά έγινε συγγραφέας-εικονογράφος μερικών δημοφιλών και βραβευμένων παιδικών βιβλίων. Και όπως η ίδια δηλώνει χιουμοριστικά στην προσωπική της ιστοσελίδα «λένε πως αν καταφέρεις να κάνεις 4 καριέρες σε μία ζωή, τότε αγαπητοί μου θεωρείσαι μια… ιδιοφυία».

Η καθαρίστρια Χάος, αγαπημένη από το ομώνυμο βιβλίο: Οι χαρακτήρες που δημιουργείς με τους διαδικτυακούς σου φίλους είναι έμπνευση από τα βιβλία σου;

Γενικά, στο «μαμά, ζωγραφίζω με την Κρις!», έχω αποφασίσει ότι θα ζωγραφίζω ένα σχέδιο… χωρίς σχέδιο! Και ποιος ξέρει, ίσως σε κάποιο επεισόδιο να γεννηθεί κάτι ξεχωριστό και να πω «χμ, αυτός ο χαρακτήρας θα μπορούσε να γίνει βιβλίο μια μέρα». Αλλά υπάρχουν και τα επεισόδια που ζωγραφίζω χαρακτήρες από τα βιβλία μου όπως έκανα με την «Καθαρίστρια Χάος» που όμως αυτά, είναι τα πιο «επαγγελματικά», τα πιο “masterclass” αφού δείχνω ακριβώς το πώς έχουν δημιουργηθεί οι ήρωές μου, βήμα προς βήμα! Μπορεί αργότερα, να εξηγώ και τον τρόπο που γεννιέται ένας ήρωας και όλα τα στάδια δημιουργίας του μέχρι να καταλήξει στην τελική του μορφή. Θα δούμε, το σίγουρο είναι ότι το YouTube μάς δίνει τη δυνατότητα να δούμε από πιο κοντά τους ανθρώπους πίσω από τα βιβλία! Και αυτό είναι κάτι που πρέπει σίγουρα να εκμεταλλευτούμε! Με αυτόν τον τρόπο τα βιβλία γίνονται πιο «ζωντανά» και πιο λαχταριστά για τα παιδιά!

Έχεις ένα αγαπημένο χαρακτήρα που τον ερωτεύτηκες και δεν μπορείς να τον ξεχάσεις;

Εντάξει, θα πω για τα «Χμ» που έχω αφήσει καιρό τώρα πίσω μου αλλά δεν φαντάζεστε πόσο μου γαργαλάνε το μυαλό. Πιστεύω πως κάποια στιγμή θα απαιτήσουν ένα πολύ δυνατό come-back!

Πιστεύεις ότι κάθε καλλιτέχνης, συγγραφέας έρχεται σε επαφή οδηγούμενος από μια ηθική ευθύνη να πλησιάσει τον κόσμο που παρέμεινε όπως και εκείνος κλεισμένος ή είναι τελικά προσωπική ανάγκη; Εσύ πως το ένιωσες;

Σίγουρα το να βγούμε μπροστά κάποιοι δημιουργοί για να προσφέρουμε, είναι μια εξωστρεφής κίνηση, μια δική μας ανάγκη να ανοίξουμε ένα παράθυρο και να έρθουμε σε επαφή με τον έξω κόσμο. Είναι όμως και μια κίνηση με μεγάλη ευθύνη, μιας και το κοινό που λαμβάνει, εξαιτίας της ψυχολογικής πίεσης που αισθάνεται στον εγκλεισμό και της ανάγκης του να «ξεσκάσει», γίνεται ίσως πιο δεκτικό ακόμα και σε λιγότερο ποιοτικές «προσφορές». Εγώ από την πλευρά μου, θέλω το online υλικό που δημιουργώ αυτές τις μέρες να είναι όχι μόνο όσο πιο προσεγμένο γίνεται αλλά κυρίως, όσο πιο γενναιόδωρο γίνεται. Γενναιόδωρο σε ιδέες, σε χιούμορ, σε φαντασία και κυρίως, γενναιόδωρο από εμένα, ως Κατερίνα. Έτσι είμαι εκεί, μπροστά από μια κάμερα με το 100% μου και με πολλή πολλή χαρά «τσαλακώνομαι» ή αφήνω στο μοντάζ όλες μου τις αδυναμίες. Γιατί πιστεύω ότι τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν καλά τον άνθρωπο πίσω από το υλικό που τους προσφέρει. Κι εγώ δεν έχω να κρύψω τίποτα. Γιατί αυτή είμαι και το κάνω πραγματικά με πολλή αγάπη.

Ανακάλυψες τελικά τη μαγική σου δύναμη τις τελευταίες εβδομάδες; Ποια είναι;

Noμίζω ότι η μαγική μου δύναμη είναι μια δύναμη που όλοι έχουμε μέσα μας και που σ’ εμένα, προέκυψε τα τελευταία 4 χρόνια και «έλαμψε» στον εγκλεισμό. Είναι η δύναμη της υπομονής, του να αποδέχεσαι την ορμή της ζωής όπως είναι και να τη σέβεσαι, να μαλακώνεις μαζί της, να γίνεσαι ευλύγιστος. Να αγκαλιάζεις τα όσα σου φέρνει, καλά ή κακά, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς κλάψες και χωρίς εγωισμούς. Βρήκα ότι είναι πολύ όμορφο να εισπνέεις βαθιά μέσα σου τις αδυναμίες σου και να χαμογελάς, γιατί αυτές είναι που σε κάνουν τόσο διαφορετικό, αυτές είναι που θα σε οδηγήσουν στην άλλη πλευρά του βουνού, μέσα από μονοπάτια που ίσως άλλοι, πιο σίγουροι για τον εαυτό τους, ούτε καν σε όνειρο δεν πρόκειται πατήσουν!

Μέχρι πότε θα συνεχίσεις την online ζωγραφική;

Ιδέα δεν έχω. Νομίζω όμως πως πράγματα που γεννήθηκαν εξαιτίας του ιού, δεν χρειάζεται να πεθάνουν μαζί του. Πιστεύω πως όσο χαίρομαι που το κάνω, θα το κάνω. Και φυσικά παίζει μεγάλο ρόλο η συμμετοχή των παιδιών -στο αν θα το συνεχίσω. Η επαφή μαζί τους μου δίνει μεγάλη χαρά. Το ξέρεις ότι δακρύζω σχεδόν κάθε φορά που μου στέλνουν μια ζωγραφιά τους;

Ετοιμάζεις κάποιο καινούργιο βιβλίο;

Το «Μαμά, ζωγραφίζω με την Κρις!» σε βιβλίο! Χαχα, όχι, όχι, αστειεύομαι… Προσπαθώ να νικήσω την αναβλητικότητά μου και να ολοκληρώσω τον Κλάφτα Νο2. Λείπει μόνο να τον ζωγραφίσω. Επίσης τριγυρνάνε τουλάχιστον 7 βιβλία στο κεφάλι μου κι αυτό -όπως φαντάζεσαι- είναι από τα χειρότερα που μπορεί να σου συμβούν μιας και συνήθως, δεν κάνεις τίποτα απ’ όλα αυτά…

Με δύο λόγια μίλησέ μου για τη δική σου καραντίνα

Την καραντίνα τη βιώνω λίγο πολύ όπως όλοι. Με σκέψεις. Πολλές σκέψεις. Φοβάμαι λίγο για τα πράγματα που θα έρθουν, για μένα, για τον άντρα μου, για τους συγγενείς μου. Πιστεύω ότι θα τα βρούμε όλα πολύ αλλαγμένα όταν θα βγούμε από εδώ μέσα. Από την άλλη, περικυκλώνω τις μαύρες σκέψεις μου με άλλες, πιο φωτεινές και πιο πολλές και σκέφτομαι πως οι αλλαγές είναι κάτι καλό στη ζωή μας και πως πάντα μας φέρνουν πιο κοντά σ’ αυτό που θα θέλαμε να είμαστε!

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.