”(Somewhere) beyond the cherry trees” του Πρόδρομου Τσινικόρη: Μια post-documentary παράσταση βασισμένη στον «Βυσσινόκηπο»

Το ”(Somewhere) beyond the cherry trees” του Πρόδρομου Τσινικόρη, μια post-documentary παράσταση βασισμένη στον «Βυσσινόκηπο» του Άντον Τσέχωφ παρουσιάζεται στην Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2021 από 1η έως 3 Ιουνίου 2021.

Ο «Βυσσινόκηπος», το κύκνειο άσμα του Άντον Τσέχοφ, παρακολουθεί τη ζωή μίας αριστοκρατικής οικογένειας της Ρωσίας καθώς αυτή χάνει την περιουσία της – τον τόσο εξαιρετικό της βυσσινόκηπο, που αναφέρεται μάλιστα στην ρωσική εγκυκλοπαίδεια. Το έργο θεωρείται προάγγελος των επαναστάσεων που θα ακολουθούσαν στη Ρωσία και αποτελεί διαχρονικά σύμβολο της αδυναμίας των ανθρώπων να κατανοήσουν τις αλλαγές που έρχονται και να προσαρμοστούν στις νέες καταστάσεις που διαμορφώνονται. Ο Τσέχοφ χαρακτήριζε το έργο αυτό κωμωδία, ωστόσο το τέλος του αφήνει τους ήρωες όχι μόνο ανέστιους, διωγμένους από το πατρογονικό τους σπίτι, αλλά και εντελώς έωλους, χωρίς να ξέρουν πώς θα επιβιώσουν.

Ο Πρόδρομος Τσινικόρης, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του θεάτρου ντοκιμαντέρ, διαμορφώνει ένα εντελώς πρωτότυπο κείμενο βασισμένο στο τσεχοφικό έργο. Το ”(Somewhere) beyond the cherry trees” συναντά τους ήρωες στο σήμερα και προσπαθεί να φανταστεί μία σύγχρονη συνέχεια της ιστορίας.

Πώς διαχειρίζονται η Λιούμπα, η Άννια, η Βάρια, ο Τροφίμοφ, ο Λιοπάχιν και ο Γκάγιεφ το τραύμα της απώλειας; Τι μπορεί να συμβαίνει στη ζωή τους μετά τον εκτοπισμό από την οικογενειακή εστία και σε τι είδους νέα αρχή προσβλέπουν; Η παράσταση επιλέγει μία πιο αισιόδοξη πλευρά, μία πιο ελπιδοφόρα εξέλιξη της ζωής των ηρώων, όπου ο καθένας επιλέγει τη δική του πορεία.

Ποιες εναλλακτικές θα μπορούσαν να φανταστούν οι ήρωες αυτοί για την επόμενη μέρα σήμερα, σε μια ακόμα εποχή όπου -όπως και στον Βυσσινόκηπο – οι σταθερές του ιδιωτικού, κοινωνικού και οικονομικού βίου κλυδωνίζονται συθέμελα; Κι αν οι ήρωες του Τσέχοφ τελικά τα κατάφεραν, ποια επανάσταση θα μπορούσε να προετοιμάζεται σήμερα από την εξαντλημένη οικονομικά μεσαία τάξη και τους «νέο-εξόριστους» των σύγχρονων πόλεων;

Ο Πρόδρομος Τσινικόρης εργάζεται ως σκηνοθέτης, δραματουργός και ηθοποιός. Γεννήθηκε το 1981 στο Βούπερταλ από Έλληνες γονείς μετανάστες και μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη το 1999, όπου και αποφοίτησε από το Τμήμα Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Για 3 χρόνια ήταν ηθοποιός της «Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης». Τον Μάιο του 2008 προσκλήθηκε στο Internationales Forum του Theatertreffen στο Βερολίνο. Το 2009 μετακόμισε στην Αθήνα όπου συνεργάστηκε μεταξύ άλλων ως ηθοποιός με τον Ντίμιτερ Γκότσεφ (Πέρσες, Εθνικό Θέατρο) και ως βοηθός σκηνοθέτη και ερευνητής με τους Rimini Protokoll (Προμηθέας στην Αθήνα).

Μαζί με τον Ανέστη Αζά έχει γράψει και σκηνοθετήσει τις εξής παραστάσεις που ανήκουν στο είδος του θεατρικού ντοκιμαντέρ: «Ταξίδι με τρένο» (Φεστιβάλ Αθηνών, 2011) «Επίδαυρος – ένα ντοκιμαντέρ*» (Φεστιβάλ Αθηνών, 2012), ”Τηλέμαχος: should I Stay or should I go” (Ballhaus Naunynstraße, Βερολίνο και Στέγη Ιδρύματος Ωνάση Αθηνά, 2013), ”Utopia in progress” (Θέατρο νέων της Κωνσταντίας, Γερμανία και Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, 2014), ”Geblieben um zu gehen*” (Μάξιμ Γκόρκι Θέατρο του Βερολίνου, 2015), «Καθαρή Πόλη» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση και Muenchner Kammerspiele, 2016) και ”Hellas Muenchen*” (Μuenchner Kammerspiele και Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, 2018).

Για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σκηνοθέτησε το 2015 ένα audio walk στο κέντρο της Αθήνας με πρωταγωνιστές άστεγους συμπολίτες μας, με τίτλο Στη μέση του δρόμου. Τον Μάιο του 2015 ήταν μέλος της δραματουργικής ομάδας και υπεύθυνος έρευνας για το ”Χ APARTMENTS” (σύλληψη Matthias Lilienthal), που πραγματοποιήθηκε σε διαμερίσματα Αθηναίων πολιτών σε παραγωγή της Στέγης. Ως δραματουργός συνεργάστηκε επίσης με την Lola Arias, τους Ana Vujanović και Saša Asentić, τον Dries Verhoeven, τον Paul Preciado στο πλαίσιο των “Exercises of freedom” για την Documenta 14 στην Αθήνα και τους “influx artist collective” (Κορίνα Βασιλειάδου και Χάρη Πεχλιβανίδη) στις παραστάσεις «Ορυχείο Ίψεν: ένας εχθρός του λαού συναντάει το λαό» και «Πεδίο βολής» (Αγριόπαπιες). Από τον Οκτώβριο του 2015 και για τέσσερα χρόνια μαζί με τον συνεργάτη του Ανέστη αζά ήταν καλλιτεχνικός υπεύθυνος της Πειραματικής Σκηνής -1 του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα.

*Cover Photo: © Michalis Valasoglou