Η γκαλερί Bernier/Eliades εγκαινιάζει παρουσία του καλλιτέχνη την έκτη ατομική έκθεση του Pier Paolo Calzolari, την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου.
Ο Pier Paolo Calzolari έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως μία από τις πρωτοπόρες μορφές του κινήματος της Arte Povera. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ιταλούς καλλιτέχνες εν ζωή, του οποίου η πρακτική εκτείνεται μεταξύ άλλων στη ζωγραφική, τη γλυπτική, τον ήχο, την περφόρμανς, την αρχιτεκτονική και το βίντεο.
Η πρώτη του έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 1978 και ακολούθησαν ατομικές εκθέσεις το 1981, το 1984, το 1990 και το 2011.
Ο Pier Paolo Calzolari γεννήθηκε στην Μπολόνια το 1943. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Βενετία, της οποίας η βυζαντινή καλλιτεχνική παράδοση και η μοναδική ποιότητα του φωτός ενέπνευσαν και διαμόρφωσαν τις ευαισθησίες του μελλοντικού καλλιτέχνη. Το 1965 επιστρέφει στη Μπολόνια, όπου δημιουργεί το δικό του στούντιο και τα πρώτα ζωγραφικά του έργα και οργανώνει εκθέσεις άλλων καλλιτεχνών, όπως οι Άρης Μαρκόπουλος, Andy Warhol, Jonas Mekas και Mario Schifano.
Το 1966-1967 δημιουργεί την πρώτη του εγκατάσταση «Ιl filtro e benvenuto all’ angelo» – μία από τις πρώτες διαδραστικές εγκαταστάσεις της εποχής που συμπεριλαμβάνει φως, σκοτάδι, χορτάρι και πουλιά. Απαιτεί την ενεργή συμμετοχή των θεατών και τους καλεί να ντυθούν και να ξεντυθούν, να κινηθούν, να συγκεντρωθούν, να κάνουν βόλτες. Ο καλλιτέχνης αποκαλεί το έργο του «χώρο ενεργοποίησης».
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ο Calzolari συνδέεται με την Arte Povera και το κείμενό του “La casa ideale” θεωρείται ένα από τα ορόσημα αυτού του κινήματος. Ξεκινά να δημιουργεί έργα με τη χρήση ψύξης και νέον, όπως το “Oroscopo come progetto della mia vita” και η σειρά “Gesti”, στην οποία ο σχηματισμός του πάγου, που δημιουργείται με το πέρασμα του χρόνου, θυμίζει την αλχημική μεταμόρφωση της ύλης. Μέσω αυτής της προσέγγισης, τα αντικείμενα και τα υλικά που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης (φωτιά, πάγος, μόλυβδος, κασσίτερος, αλάτι, βρύα, καπνός) αποκτούν μια άλλη ζωή, μαζί με στοιχεία φωτισμού που μοιάζουν να απηχούν τη μεγαλειώδη λάμψη του βενετσιάνικου μαρμάρου.
Στα έργα του ο Calzolari υψώνει την ιεροτελεστία της καθημερινότητας στο επίπεδο της αισθητικής εμπειρίας, σε μία οριζόντια σχέση με τον κόσμο και την ιστορία του. Η δύναμή του χαρακτηρίζεται από μοναδικά στοιχεία όπως η αναζήτηση του για τον κορεσμό των αισθήσεων, που αγγίζει τα όρια της παράνοιας, ο τρόπος που αποδίδει οπτικά την αφαιρετικότητα της σκέψης και την ουσία των πραγμάτων, και η ιδιαίτερη προσοχή του, που εστιάζει στην ευθραυστότητα των αντικειμένων και υλικών.
Στη νέα του έκθεση στην Bernier/Eliades o καλλιτέχνης θα παρουσιάσει 20 καινούργια έργα στα οποία συνεχίζει να ενσωματώνει γλυπτικά στοιχεία από οργανική ύλη, όπως αλάτι, φτερά, πέταλα τριφυλλιού και κοχύλια. Η νέα χρήση ακατέργαστων χρωστικών σκονών και τέμπερας σε εντυπωσιακά κορεσμένα χρώματα προσδίδουν στα νέα έργα μια πληθωρικότητα τόσο ακτινοβόλα όσο και αισθητηριακή. Οι φωτεινοί καμβάδες περιλαμβάνουν πεδία από έντονα πρωτογενή κίτρινα, κόκκινα, μπλε και λευκά με ποικίλες επιφάνειες και υφές που φέρνουν στο νου τη φύση με τη μορφή του ηλιακού φωτός, της φωτιάς και του νυχτερινού ουρανού, καθιστώντας την έκθεση αυτή έναν διαλογισμό για την παροδικότητα και την ευαίσθητη ομορφιά της καθημερινής ζωής.
Ο καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια, ζει κι εργάζεται στην Λισαβόνα της Πορτογαλίας.
Έχει πραγματοποιήσει μνημειώδεις εκθέσεις παγκοσμίως, μεταξύ των οποίων: Painting as a Butterfly, MuseoMADRE | Museo d’Arte Contemporanea Donnaregina,Naples, Italy, curated by Achille Bonito Oliva and AndreaVillani, 2019, Pier Paolo Calzolari, Galerie Nationale du Jeu de Paume, Paris, 1994, Pier Paolo Calzolari, Castellodi Rivoli Museo d’Arte Contemporanea, Rivoli, Torino, 1994, François Pinault, Palazzo Grassi, Venezia, 2006, 52. Biennale di Venezia. Padiglione Venezia: Omaggio a Emilio Vedova, Padiglione Venezia Giardini della Biennale, Venezia, 2007,Quando il sognatore muore che ne è del sogno, Fondation Marguerite et Aimé Maeght, Saint Paul de Vence, 2008, Che fare? Arte Povera – The Historic Year, Kunstmusem Liechtenstein, Vaduz – Linz, 2010-2011.
