«Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ παρουσιάζονται σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα στο θέατρο Αποθήκη από τις 23 Νοεμβρίου.
Η κυρία ντύνεται από την υπηρέτριά της. Η κυρία είναι ακατάδεχτη, η υπηρέτρια δουλοπρεπής. Και οι δύο χλευάζονται μεταξύ τους, η δούλα χαστουκίζει την κυρία. Ξαφνικά χτυπάει ένα ξυπνητήρι και όλη η σκηνή καταρρέει.
Αποκαλύπτεται πως η κυρία δεν είναι καθόλου κυρία αλλά η μια από τις δύο δούλες, που παίζουν το παιχνίδι της κυρίας και της δούλας, όταν η κυρία τους απουσιάζει.
Έτσι ξεκινούν «Οι Δούλες» που από το 1947, όταν ανέβηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι και μέχρι σήμερα, έχουν μεταφραστεί και παρασταθεί αμέτρητες φορές στις θεατρικές σκηνές όλου του κόσμου αποδεικνύοντας την αντοχή του έργου στον χρόνο.
Ένα κείμενο που το χαρακτηρίζει ο δεξιοτεχνικός χειρισμός της γλώσσας μέσα από μια έντονα ποιητική φόρμα. Η εναλλαγή των ρόλων, οι σχέσεις εξουσίας και υποταγής, η αγωνία για την κυριαρχία απέναντι στον άλλον, οι ταξικές διαφορές που αποδεικνύονται αγεφύρωτες, ο ερωτισμός και η εξάρτηση, δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα αγωνίας και σασπένς, μέσα από τον συνδυασμό ονείρου και πραγματικότητας, επιθυμίας και αυτοτιμωρίας, άρνησης αλλά και αποδοχής του απαράβατου κανόνα της ζωής.
