Φέτος στη Στέγη θα γίνει Το Σώσε. Καλώς ήρθατε στα παρασκήνια μιας θεατρικής παράστασης: εκεί όπου κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης ακυρώνεται. Εκεί όπου τα σκοτεινά ένστικτα αναδύονται και οι ρόλοι, σαν ζόμπι, καταβροχθίζουν τους ηθοποιούς. Όλα μπερδεύονται: σκηνή, παρασκήνια, ρόλοι, ηθοποιοί, τσεκούρια, σαρδέλες, εσείς κι εμείς.
«Μπαίνουμε απ’ τις πόρτες – βγαίνουμε απ’ τις πόρτες. Τι είναι η φάρσα; Αυτό. Τι είναι το θέατρο; Αυτό. Και η ζωή, δηλαδή, τι είναι; Αυτό.» Αυτά ακούμε στο Το Σώσε (1982) του Michael Frayn που έχει αποσπάσει βραβεία Olivier, London Evening Standard, Drama Desk και Outer Critics Circle.
Πέντε χρόνια μετά το Room Service, ο Έκτορας Λυγίζος επιστρέφει στη Στέγη, σκηνοθετεί ένα εκλεκτό σύνολο ηθοποιών (Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μιχάλης Κίμωνας, Γιάννης Κλίνης, Σοφία Κόκκαλη, Έμιλυ Κολιανδρή, Άννα Μάσχα, Άρης Μπαλής, Αρετή Σεϊνταρίδου) και, ταυτόχρονα, παίζει τον ρόλο του σκηνοθέτη στην κλασική βρετανική φάρσα που μας βάζει μέσα στα παρασκήνια ενός θεάτρου, καλώντας μας να αναρωτηθούμε: «Τι γίνεται, όταν όλα πάνε στραβά;».
Σε ένα επιβλητικό σκηνικό-ανθρώπινη κυψέλη, που βουίζει από τις προσβολές και τις παρεξηγήσεις, οι ηθοποιοί ξεχνούν τα λόγια τους, ο σκηνοθέτης ωρύεται, τα κοστούμια ξηλώνονται, ενώ οι σαρδέλες, τα τσεκούρια και οι ανθοδέσμες βρίσκονται πάντα στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή… Θέατρο μέσα στο θέατρο, φάρσα μέσα στη φάρσα, γκάφα πάνω στην γκάφα.
Ένας ύμνος στο λάθος, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, από 10 έως 21 Οκτωβρίου. Μια παράσταση με ιλιγγιώδεις ρυθμούς από έναν σκηνοθέτη που μας προειδοποιεί: «Το παρασκήνιο, ο κατεξοχήν χώρος της καταστροφής και του χάους, καταλαμβάνει εδώ τη σκηνή. Επεκτατικό και αδηφάγο…».
4 Απαντήσεις
Για δωρεαν προσκλήσεις.
Το σώσαι είναι το σωστό και όχι το σώσε. Αλλάζει και το νόημα του έργου με αυτή την κατάληξη
Τους πρόλαβε ο Σεφερλής το 2012-2013 με το ίδιο έργο που λεγόταν στη φωλιά του κούκλου!
Νομίζω ότι έιναι πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση