Τη δέκατη ατομική έκθεση της εικαστικού Χριστίνας Κάλμπαρη με τίτλο «Έξοδος» παρουσιάζει η γκαλερί Batagianni, στον ολοκαίνουργιο χώρο της στη γειτονιά της Εθνικής Πινακοθήκης, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Διονύση Σοτοβίκη.
H Χριστίνα Κάλμπαρη, με ιδιαίτερα ενεργή εικαστική παρουσία στο εξωτερικό, παρουσιάζει στη νέα της έκθεση στην Αθήνα μια σειρά ζωγραφικών έργων, που δημιούργησε τον τελευταίο φορτισμένο χρόνο που μας πέρασε. Στις εικόνες της κυριαρχούν και πάλι οι αινιγματικές κοριτσίστικες φιγούρες της, χαρακτηριστικές μιας δουλειάς που διαθέτει ξεχωριστή κι αναγνωρίσιμη προσωπική «γραφή».
Η νέα αυτή σειρά έργων χαρακτηρίζεται επίσης από θεατρικότητα και σκηνική «αφήγηση», κάτι που προκύπτει από την ενεργή ενασχόληση της Κάλμπαρη στο θέατρο ως σκηνογράφος/ενδυματολόγος. Το ενδιαφέρον της για τη σχέση εικαστικών και θεάτρου διαφαίνεται τόσο στη δουλειά της όσο και στις πολύπλευρες δράσεις της ως υπεύθυνη της Εικαστικής Σκηνής Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν, μιας νέας πλατφόρμας που ανιχνεύει τον χώρο μεταξύ των εικαστικών και των παραστατικών τεχνών.
Πιο συγκεκριμένα, στην τωρινή έκθεση, οι κοριτσίστικες φιγούρες της Κάλμπαρη διαχειρίζονται με τον δικό τους παιγνιώδη τρόπο προσωπικές και συλλογικές ψυχικές ιστορίες, θέτοντας έμμεσα το επίκαιρο ερώτημα «προς τα που είναι η έξοδος;»
Σαν σε μια άχρονη παιδική εξόρμηση, σαν σε μια ανορθόδοξη σιωπηλή πομπή, τα απρόσωπα κορίτσια της ετοιμάζονται για την δική τους Έξοδο. Στοιχισμένες σε ομάδες, ντυμένες με τις παλαιικές εκδρομικές τους φορεσιές, περιπλανιούνται σε ένα γκρι, άτοπο, νοσταλγικό τοπίο. Για κάποιες η έξοδος μπορεί να σημαίνει αποχώρηση και εκτοπισμό, για κάποιες άλλες αναχώρηση προς κάτι ανοίκεια διαφορετικό και για άλλες μια απροσδιόριστη μεταμόρφωση.
Στο αρχαίο θέατρο Έξοδος είναι το τελευταίο μέρος της Τραγωδίας πριν από τη λύση της. Έτσι και εδώ, οι εικόνες της Χριστίνας Κάλμπαρη αναφέρονται στη φορτισμένη συλλογική επιθυμία όλων μας, που λόγω της πανδημίας είναι ακόμη πιο ισχυρή, για την έξοδο από μια κατάσταση που αναζητά απεγνωσμένα τη λύση της.
Και όπως εύστοχα επισημαίνει στο κείμενό του για την έκθεση ο ιστορικός τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος: «… όπως αφήνει να εννοηθεί η Κάλμπαρη με τα νέα έργα της, κανείς δεν πρόκειται να σου υποδείξει την Έξοδο, μόνη σου πρέπει να την ανακαλύψεις…»
Βιογραφικό
Η Χριστίνα Κάλμπαρη (1975) είναι εικαστικός και σκηνογράφος/ενδυματολόγος με σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών (ζωγραφική/σκηνογραφία), στη Σχολή Καλών Τεχνών Βερολίνου (Udk) (ζωγραφική/φωτογραφία) και στο μεταπτυχιακό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών (ψηφιακές μορφές τέχνης).
Έχει παρουσιάσει 10 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενδεικτικά στη Γκαλερί Batagianni στην Αθήνα (το 2011, το 2008 & το 2005), στη Francoise Heitsch Gallery στο Μόναχο (το 2018 & το 2015), στη Joey Ramone Gallery στο Ρότερνταμ (το 2013) κ.α.
Το 2001 έλαβε το 1ο Βραβείο Φωτογραφίας στην 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης στη Φλωρεντία.
Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στην 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Πεκίνου (2017), στη 2η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2009), στην 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Φλωρεντίας (2001), στο Sotheby’s International Young Art (2003) , στην Contemporary Greek Photography, ΝBK, Βερολίνο (2005), στη Luciano Benetton Collection, Βενετία (2015), στο Festival of Independents, Amsterdam (2012), και σε εκθέσεις στο Μουσείο Μπενάκη (2008), στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2007), στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2006), στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2018, 2003) κ.α.
Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος έχει εργαστεί σε θεατρικές παραγωγές που ανέβηκαν μεταξύ άλλων στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού, στο Φεστιβάλ Αθηνών, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου κ.α.
*Cover photo: Σκηνή IIΙ, 2021, ακρυλικό σε καμβά 130x100cm
