Στο κλασικό αριστούργημα του κορυφαίου Ρώσου δραματουργού, που πρωτοπαίχτηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1836, και αποτέλεσε μια άγρια σάτιρα του τσαρικού γραφειοκρατικού απολυταρχισμού, η ιδιωτική ίντριγκα του Μένανδρου σμίγει με τη δημόσια κριτική του Αριστοφάνη.
Σε μια επαρχιακή πόλη στα βάθη της Ρωσίας, οι αρχές του τόπου νομίζουν από παρεξήγηση πως ο νεαρός Χλιεστακόφ είναι ο αναμενόμενος κρατικός Επιθεωρητής από την πρωτεύουσα. ‘Οταν τον επισκέπτονται αρχίζουν να επιδίδονται σε ένα πρωτοφανές πανδαιμόνιο από κολακείες, αλληλοκατηγορίες και αυτοεξευτελισμούς. Στην καλοκουρδισμένη αυτή φάρσα στηλιτεύεται η διαφθορά του λαού από την Εξουσία και δείχνεται πως, όσο μεγαλώνει η κρατική απολυταρχία, τόσο μικραίνει η συνείδηση του ανθρώπου.