Pretend it’s a Column

Η γενναιότητα των λίγων. Ο old boy γράφει για το τελευταίο κείμενο της Μυρσίνης Ζορμπά.

SPOILER ALERT: O old boy γράφει με αφορμή το 3ο επεισόδιο του 4ου και τελευταίου κύκλου της σειράς ''Succession'' - ένα απ' τα καλύτερα τηλεοπτικά επεισόδια όλων των εποχών. Γράφει ο old boy.

Τhe greatest story ever told... Γράφει ο old boy.

Αντί να έχουμε μια κρατική πολιτική στον πολιτισμό, έχουμε μια κρατική πολιτική που οδηγεί σε εξαφάνιση ιστορικών κινηματογραφικών αιθουσών; Γράφει ο old boy.

«Ρε τρέλα μου πουλάς; Θα πάρεις εσύ καρδιές και λάικ με το δικό μου το γατί;». Γράφει ο old boy.

...δεν μπορείς να είσαι δυνατότερος από αυτό που περιγράφεις, δεν μπορείς να νικήσεις το φαινόμενο που προσπάθησες να αιχμαλωτίσεις και να μανιπουλάρεις: O old boy γράφει με αφορμή τον λόγο του Ντάνιελ Κουάν στη βράβευση της ταινίας «Τα Πάντα Όλα».

Μια νέα πίστα λοιπόν, μια νέα κατηγορία κατάταξης δικών μας και δικών σας νεκρών...: Το Μίσος. Γράφει ο οld boy.

...θα προτιμούσες πάρα πολύ να ζούσες όντως στην Ελλάδα της επικοινωνίας, στην Ελλάδα της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, στην Ελλάδα που δεν εξαρτώνται όλα από ένα ανθρώπινο λάθος. Γράφει ο old boy.

Το ανθρώπινο και το θεαματικό: Ο old boy γράφει για την ενημέρωση που έγινε στους παίκτες του τουρκικού "Survivor" για τον σεισμό, και την καταγραφή των αντιδράσεών τους στην ανακοίνωση του γεγονότος.

Δεκατεσσάρων ετών λουκάνικο και άλλες ιστορίες. Γράφει ο old boy.

...Κι όταν γίνεται ένας ισοπεδωτικός σεισμός μπορούν από τη μια στιγμή στην άλλη να συναιρεθούν όλες οι αυτόνομες ιστορίες των αυτόνομων σπιτιών σε μία, μπορεί κοινό σπίτι όλων να γίνουν τα χαλάσματα. Γράφει ο old boy.

Η πόλη είναι ιστοί ιστοριών ανθρώπων, ιστός και της δικής σου ιστορίας, μιας ιστορίας την οποία δεν μπορεί να ξέρει εκ των πραγμάτων κανείς άλλος: Η πόλη που σου επιστρέφει το βλέμμα.

Μιλώντας με κάποιον που δεν αισθάνεται τίποτα. Γράφει ο old boy.

Από την ασφυξία στην ευφορία; Τι συμβαίνει με τη γενικότερη πρόσληψη του έργου του Οικονομίδη στην πορεία της τελευταίας εικοσαετίας. O old boy γράφει με αφορμή το «Σπιρτόκουτο: The Musical».

Η ψευδαίσθηση της Ιστορίας: Εκείνο που δεν είναι ψευδαισθητικό αλλά εντελώς αληθινό είναι η Εξουσία. Γράφει ο old boy.

Ελεύθεροι στο κεφάλι μας, οριοθετημένοι στην εξωτερίκευσή του, παίζαμε και παίζουμε το ανθρώπινο παιχνίδι. Εντός εαυτού: Του old boy.

Η μεγάλη απόδραση των φύλων. Γράφει ο old boy.

Η αρχή της μη επαληθευσιμότητας: Ο old boy για τη χρονιά που μας πέρασε και το παρόν μας.

Η εικόνα του Μέσι να σηκώνει το Παγκόσμιο Κύπελο θα είναι μια εικόνα που θα ξανακρατήσει για λίγο τον κόσμο στη θέση του. Γράφει ο old boy.

Αρκετά με τους ρόλους, αρκετά με το θέατρο, αρκετά με τη δημοκρατία. Γράφει ο old boy.

Μετά το Μποϊκοτάζ. Γράφει ο old boy.

Ενάντια στην πίεση. Γράφει ο old boy.

Ο ελέφαντας στη μουτζούρα. Γράφει ο old boy.

Κακόβουλοι λογισμοί. Γράφει ο old boy.

Η καραμπόλα της ύπαρξης. Γράφει ο old boy.

Για την σκοτούρα των άνθεων. Γράφει ο old boy.

Ο ουρανός βρέχει αρκούδες. Γράφει ο old boy.

Η συλλογικότητα που μας απέμεινε. Γράφει ο old boy.

Η δημιουργία μιας αγοράς κι ενός εθισμού. Γράφει ο old boy.

Η μεγάλη εσωτερική κατολίσθηση. Γράφει ο old boy.

Με προκαλείς και σκανδαλίζομαι. Γράφει ο old boy.

Φτιάχνοντας τις ρουτίνες της νέας σεζόν. Γράφει ο old boy.

Απ' την εξουσία στον συμβολισμό. Γράφει ο old boy.

Everything Everywhere All at Once. Γράφει ο old boy.

Ωραίοι ως Έλληνες. Γράφει ο old boy.

Χωρίς τον ρόγχο του air condition μεσημέρι. Γράφει ο old boy.

Όλα τριγύρω πια είναι -ή πάντως μοιάζουν- σαν ένα τρένο σε κίνηση. Πιάστο αν μπορείς. Γράφει ο old boy.

Ο Μπραντ Πιτ στον καθρέφτη του. Γράφει ο old boy.

Το μυστηριώδες συναίσθημα. Γράφει ο old boy.

Όταν όλα ακριβαίνουν συνεχώς, εσύ τι μπορείς απ' τη μεριά σου να ακριβύνεις για να συνεχίσεις να τα βγάλεις πέρα; Γράφει ο old boy.

Αυτό δεν το λέμε έτσι. Γράφει ο old boy.

Αlways look on the grey side of life. Γράφει ο old boy.

Το αληθινό χρώμα της μοβ μέδουσας. Γράφει o old boy.

Η ουρά που μεγαλώνει. Γράφει ο old boy.

Οι τελευταίες αλήθειες που ισχύουν για όλους. Γράφει ο old boy.

«Ταξιδεύεις σε άλλα μέρη, όχι για να γυρίσεις και να πεις δεν αντέχω την ασχήμια της πόλης που ζω, αλλά για να γυρίσεις και να δεις με την ενεργοποιημένη ματιά του ταξιδιού την ομορφιά της πόλης που ζεις»: Ενάντια στα βιογραφικά των βλεμμάτων, ο old boy γράφει με αφορμή το ταξίδι του στη Λυών.

Το πρόσωπό της Ιωάννα Παλιοσπύρου είναι το πρόσωπο της ζωής που θριαμβεύει ακριβώς επειδή δεν επιτρέπει σε ένα τεράστιο, συντριπτικό και παντελώς άδικο και αναιτιολόγητο τραύμα να την συντρίψει. Γράφει ο old boy.

What a death! What a chance! What a surprise! My will has chosen life! Γράφει ο old boy.

Στο θέατρο ο θεατής είναι πάντα το άλλοθι. Γράφει ο old boy.

Πώς να εξοργιστείς με κάτι τόσο θλιβερό; Ο old boy γράφει με αφορμή το "Super Mammy" του Μάρκου Σεφερλή.