«ΑναΠνέοντας Μουσική» ή αλλιώς… αναδεικνύοντας τα Πνευστά, δηλαδή τους πνεύμονες που κατά πολλούς δίνουν οξυγόνο στη Συμφωνική Ορχήστρα. Με αυτή τη συναυλία ο επιτυχημένος κύκλος Σολίστ της ΚΟΑ υποδέχεται το φθινόπωρο παρουσιάζοντας τρία έργα που αναδεικνύουν τον εκφραστικό πλούτο και τον εξέχοντα ρόλο των πνευστών.
Η αρχή γίνεται με το παιγνιώδες και ενεργητικό Κοντσέρτο για φαγκότο και 11 έγχορδα του πολυγραφότατου Ζαν Φρανσαί που προϊδεάζει για την 34η Συμφωνία του Μότσαρτ που ακολουθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αψεγάδιαστης μουσικής ιδιοφυΐας του συνθέτη της, η Συμφωνία δίνει έναν ανεξάρτητο ρόλο στα πνευστά και εκπλήσσει με τις δυναμικές αντιθέσεις της. Η βραδιά τελειώνει με το Κομμάτι κοντσέρτου για τέσσερα κόρνα και ορχήστρα. Τη σύνθεση υπογράφει ο Καρλ Χάινριχ Χύμπλερ, που ως διακεκριμένος κορνίστας κατάφερε να ξεδιπλώσει τις δυνατότητες και τις πολλαπλές διαστάσεις του Οργάνου. Σολίστ, ο α’ εξάρχων στα φαγκότα, Αλέξανδρος Οικονόμου. Στα κόρνα οι Χρήστος Σαλβάνος, Γρηγόρης Ασωνίτης, Ιωάννης Γούναρης και ο Σπύρος Κάκος. Στο πόντιουμ ο διακεκριμένος Μιχάλης Οικονόμου.
Η συναυλία είναι μαγνητοσκοπημένη και μπορείτε να την παρακολουθήσετε online το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου στις 20:30, μέσα από τη σελίδα της ΚΟΑ στο Facebook ή το YouTube κανάλι.
Το σχόλιο του Αλέξανδρου Οικονόμου
«Η γοητεία του συγκεκριμένου κοντσέρτο έγκειται ακριβώς στις προκλήσεις που ”κρύβει”. Και λέω ”κρύβει” γιατί η ιδιαιτερότητα της μουσικής του Ζαν Φρανσαί είναι ακριβώς αυτή: ενώ είναι απαιτητική για τον εκτελεστή πρέπει να ακούγεται αβίαστη, ”εύκολη” και χορευτική. Επειδή είναι κοντσέρτο για φαγκότο και 11 έγχορδα, ο συνθέτης χρησιμοποιεί τους μουσικούς της ορχήστρας πολλές φορές με σολιστικές παρεμβάσεις σαν ισότιμα μέλη με τον σολίστ και όχι απλά υποστηρικτικά. Θα πρέπει όλοι μαζί να καταφέρουμε να δώσουμε στον ακροατή το χαρακτήρα και τη χορευτική διάθεση της μουσικής.
Παρόλο που με τους συναδέλφους παίζουμε μαζί μουσική σχεδόν κάθε εβδομάδα, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να τους εκπλήξεις θετικά με την ερμηνεία σου όταν βρίσκεσαι στη θέση του σολίστ.»
Το σχόλιο του Χρήστου Σαλβάνου
«Για ένα έργο όπως το κονσέρτο για τέσσερα κόρνα του Χύμπλερ οι προκλήσεις είναι αρκετές και πόσο μάλλον για τον κάθε ένα εκτελεστή από τους τέσσερις. Η ερμηνευτική ιδιαιτερότητα της ρομαντικής εποχής, σε ένα όργανο που εξελίσσεται ακόμα και στις μέρες μας είναι η μεγαλύτερη όλου του έργου. Από το πρώτο μέρος ο Χύμπλερ, έξυπνα, θέλει να παρουσιάσει την ηχητική ομορφιά του κόρνου στις δυναμικές, ξεκινώντας με δυναμισμό στα δύο πρώτα μέτρα και αντιθέτως, λυρισμό στα επόμενα δύο. Μεγάλη πρόκληση για τους εκτελεστές είναι το “δέσιμο” της τετραφωνίας με ομοιογένεια και ευελιξία καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου.»
Το σχόλιο του Γρηγόρη Ασωνίτη
«Η ευκαιρία που μας δόθηκε από την ορχήστρα μας, να ερμηνεύσουμε το Κουαρτέτο του Χύμπλερ, μας έδωσε μεγάλη χαρά και ταυτόχρονα συνέβαλε στο να συνεχίσουμε τη προσπάθεια που κάνουμε όλοι μας για τη διατήρηση του υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου, ατομικά και συλλογικά σε αυτή την τόσο ιδιόμορφη και πρωτόγνωρη “εποχή πανδημίας” που διανύουμε.»
[Αυτή η σύμπραξη λοιπόν, έδωσε την ευκαιρία στο Κουαρτέτο μας, να επικοινωνήσουμε μουσικά και συναδελφικά τόσο μεταξύ μας όσο και με την υπόλοιπη ορχήστρα, τις ημέρες των προβών και των μαγνητοσκοπήσεων. Στη διάρκεια της προετοιμασίας μας λειτουργήσαμε περισσότερο σαν μία παρέα που ”παίζει” με τη μουσική παρά σαν κορνίστες που παίζουν μουσική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την προσπάθεια ανάδειξης του ”εμείς” κι όχι του ”εγώ” στο παίξιμό μας, αλλά και μίας συνεχόμενης και σχολαστικής αναζήτησης ομοιογενούς ηχοχρώματος που τόσο πολύ απαιτεί το συγκεκριμένο έργο.»
Το σχόλιο του Ιωάννη Γούναρη
«Το ζητούμενο σε αυτό το έργο είναι να πετύχεις την αρμονία ανάμεσα στις τέσσερις φωνές χωρίς να χάνεται στο σύνολο η προσωπική ερμηνεία του κάθε σολίστα. Βέβαια, αυτό δεν ήταν κάτι δύσκολο λόγω της μακροχρόνιας συνεργασίας μας στην Ορχήστρα αλλά και της φιλίας μας. Σίγουρα πρωτόγνωρη και άχαρη εμπειρία ήταν η πραγματοποίηση του κοντσέρτου στο άδειο από κόσμο Μέγαρο Μουσικής (λόγω κορωνοϊού) κάτι στο οποίο δεν είμαστε συνηθισμένοι εμείς οι καλλιτέχνες. Ελπίζω κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον να μας δοθεί η ευκαιρία να το ερμηνεύσουμε ξανά, μπροστά σε κοινό αυτή τη φορά.»
«Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στην εξαιρετική συνεργασία που είχαμε με την Ορχήστρα και να τονίσω τη μεγάλη αξία του να συμπράττεις με οικεία πρόσωπα κάνοντας και το δικό μας έργο πιο εύκολο.»
Το σχόλιο του Σπύρου Κάκου
«Λόγω του ότι αναφερόμαστε σε κουαρτέτο πιστεύω ότι αυτό που έχει σημασία είναι να υπάρχει ομοιογένεια στον ήχο και συντονισμός μεταξύ μας. Στο συγκεκριμένο κοντσέρτο υπάρχουν σημεία που απαιτούν τον τέλειο συγχρονισμό τόσο ρυθμικά όσο και στο κούρδισμα.
Νιώθω πολύ όμορφα που συμπράττω με την ΚΟΑ γιατί την Κρατική Ορχήστρα. Μετά από τόσα χρόνια τη νιώθω σπίτι μου. Ταυτόχρονα, νιώθω κι ευθύνη στο να σταθώ αντάξιος των προσδοκιών των συναδέλφων μου.»
Το σχόλιο του μαέστρου
«Με μεγάλη χαρά επιστρέφω στο πόντιουμ της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Η συγκεκριμένη συναυλία έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα διότι θα συνεργαστώ με συναδέλφους με τους οποίους κάναμε μαζί τα πρώτα μας επαγγελματικά βήματα στα αναλόγια της ΚΟΑ και οι οποίοι είναι πλέον καταξιωμένοι σολίστες.»
Το πρόγραμμα με μια ματιά
ΖΑΝ ΦΡΑΝΣΑΙ (1912 – 1997)
Κοντσέρτο για φαγκότο και 11 έγχορδα
ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΑΜΑΝΤΕΟΥΣ ΜΟΤΣΑΡΤ (1756 – 1791)
Συμφωνία αρ.34 σε ντο μείζονα, Κ.388
ΚΑΡΛ ΧΑΪΝΡΙΧ ΧΥΜΠΛΕΡ (1822 – 1893)
Κομμάτι κοντσέρτου για τέσσερα κόρνα και ορχήστρα
