47ο Φεστιβάλ Βιβλίου: Ο Άγγελος Παπαδημητρίου μοιράζεται στο ελc το αγαπημένο του μελοποιημένο ποίημα

Τα τραγουδήσαμε παντού. Μόνοι μας, σε παρέες, σε συναυλίες, σε μαγαζιά. Τα τραγουδήσαμε σε ταβέρνες, σε σπίτια φίλων, σε πορείες, τα σιγοψιθυρίζουμε κάθε φορά με το που ακούμε τις εισαγωγές. Κανένας λαός όσο εμείς δεν τραγούδησε τα ποιήματά του. Ίσως κανένας λαός δεν ήρθε σε επαφή με την ποίησή του μέσα από τη μελοποίησή της όσο εμείς οι Έλληνες. Και ίσως σε καμία χώρα οι συνθέτες δεν μελοποίησαν τόσο καίρια, αρμονικά και μοναδική την ποίηση του τόπου τους.

Στο επίκεντρο του 47ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο το αφιέρωμα στη μελοποιημένη ποίηση. Καλλιτέχνες και άνθρωποι της τέχνης επιλέγουν το δικό τους αγαπημένο μελοποιημένο ποίημα.

O Άγγελος Παπαδημητρίου επιλέγει το ποίημα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη «Ερωτικό» όπως το μελοποίησε η Νίκος Ξυδάκης το 1996 στο δίσκο «Κοντά στη δόξα μια στιγμή» που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Lyra. Τραγουδά η Ελευθερία Αρβανιτάκη.

Ερωτικό

Καημός, αλήθεια, να περνώ του έρωτα πάλι το στενό,

ώσπου να πέσει η σκοτεινιά, μια μέρα του θανάτου…

Στενό βαθύ και θλιβερό, που θα θυμάμαι για καιρό,

τι μου στοιχίζει στην καρδιά, το ξαναπέρασμά του.

Ας είναι, ωστόσο, τι ωφελεί; Γυρεύω πάντα το φιλί,

στερνό φιλί, πρώτο φιλί, και με λαχτάρα πόση!

Γυρεύω πάντα το φιλί, που μου το τάξανε πολλοί,

κι όμως δεν μπόρεσε κανείς, ποτέ, να μου το δώσει…

Ίσως μια μέρα, όταν χαθώ, γυρνώντας πάλι στο βυθό,

και με τη Νύχτα, μυστικά, γίνουμε, πάλι, ταίρι,

αυτό το ανεύρετο φιλί, που το λαχτάρησα πολύ,

σα μια παλιά της οφειλή, να μου το ξαναφέρει!

—

Το ποίημα γράφτηκε στις 7.8.1928. Όπως πρώτος αποκάλυψε ο Άρης Δικταίος στη συγκεντρωτική έκδοση του 1964, το ποίημα έχει ακροστιχίδα και σχηματίζει το όνομα «Κώστας Γκίκας» που ήταν η μεγάλη αγάπη του ποιητή.